Devlet dili olan Gürcüceyi 1801 yılında Gürcistan’ın işgal edilmesinden sonra yasakladılar.

1918 yılında Gürcistan bağımsızlığını ilan ettikten sonra Gürcüce resmi dil statüsünü yeniden kazandı ancak bu statü daha sonra 1936 yılında Sovyet anayasası ile kısıtlandı.

14 Nisan 1978 tarihinde yüz bin kadar kişi S.S.C.B. iktidarının almış olduğu Gürcistan’da Gürcücenin devlet dili statüsünün yok edilmesi kararına karşı çıktı. Benzer gösteriler Batum’da da yapılmış olup göstericiler Açara Özerk Cumhuriyeti anayasasında Gürcücenin resmi dil olarak onaylanmasını talep ediyordu. S.S.C.B. Genel Sekreteri Sovyetler Birliği içindeki “küçük halkların dillerinin” yok edilmesi ve devlet dili olarak Rusçanın kabul edilmesi hakkında ideolojik bir karar aldı (kararı 14 Nisan 1978 tarihinde Gürcistan yüksek meclisinin da onaylaması gerekiyordu). Bu karara Sovyetler Birliği içinde sadece Gürcistan, Ermenistan ve Baltık ülkeleri karşı çıktılar.

O dönemde S.S.C.B. Merkez Komite Sekreteri Mikheil Suslan, Eduard Şevardnadze’ye ateş açılması direktifi vermişti. Fakat hükümet göstericilerin isteklerini kabul etmek zorunda kaldı, bunun sözünü de anayasa komisyonu başkanı Eduard Şevardnadze verdi ve anayasanın 75. Maddesine göre Gürcistan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti resmi dili olarak Gürcüce onaylandı.

Gürcüce 1978 yılı 14 Nisan tarihinde S.S.C.B. Genel Sekreteri Brejnev’in kararı ile Gürcistan’da devlet dili olarak ilan edildi.

http://www.ireporter.ge/14-აპრილი-დედაენის-დღე/